Do chemicznego oparzenia oka może dojść w przypadku kontaktu oka z substancjami chemicznymi w postaci stałej, płynnej lub gazowej (opary). Stopień ciężkości oparzenia zależy od rodzaju substancji chemicznej, a także od tego, jaka jej ilość dostała się do oka. Na szczęście w znaczącej większości przypadków oparzenia powodują jedynie przemijający dyskomfort, a ich skutki można wyleczyć.

Chemiczne oparzenia oka dzieli się na trzy kategorie w zależności od odczynu substancji chemicznej ocenianego na podstawie wartości pH. Skala pH mieści się w zakresie od 0 do 14 i wskazuje, jaki jest poziom kwasowości lub zasadowości danej substancji. Wartość pH równa 7 oznacza odczyn obojętny; pH prawidłowych łez wynosi 7,5. Wartość pH poniżej 7 oznacza odczyn kwaśny, natomiast powyżej 7 –zasadowy.

Trzy kategorie chemicznych oparzeń oka to:

• Oparzenia zasadą: są to oparzenia substancjami chemicznymi o wysokim pH i dlatego są najbardziej niebezpieczne. Zasada jest tak żrąca, że penetruje gałkę oczną i uszkadza istotne wewnętrzne struktury narządu wzroku. W najgorszych przypadkach może prowadzić do rozwoju takich zaburzeń, jak zaćma i jaskra. Może też spowodować osłabienie lub całkowitą utratę wzroku.
• Oparzenia kwasem: oparzenia substancjami o niskim pH są mniej poważne niż oparzenia zasadami, jednak też są niebezpieczne. Kwasy nie penetrują gałki ocznej, ale mogą poważnie uszkodzić rogówkę i potencjalnie doprowadzić do pogorszenia widzenia.
• Podrażnienia: są to oparzenia substancjami o obojętnym odczynie.