Jaskrą nazywamy grupę schorzeń oczu, które na skutek uszkodzenia nerwu wzrokowego powodują stopniową utratę wzroku. Jest jedną z głównych przyczyn utraty wzroku. W przebiegu jaskry ciśnienie wewnątrzgałkowe ulega zwiększeniu na skutek zaburzonego odpływu cieczy wodnistej z gałki ocznej, lub nadmiernej produkcji cieczy wodnistej. Zwiększenie ciśnienia w gałce ocznej prowadzi do uszkodzenia nerwu wzrokowego.
Przepisane przez lekarza krople do oczu mogą obniżyć ciśnienie w gałce ocznej hamując wytwarzanie płynu lub ułatwiając jego odpływ z oka. Po zbadaniu specjalista ustali sposób leczenia właściwy dla danego zaburzenia.
Leczenie operacyjne w jaskrze poprawia odpływ płynu z gałki ocznej, zmniejszając ucisk wywierany na nerw wzrokowy. Posługując się silnie zogniskowaną wiązką promieni laserowych lekarz w zależności od stwierdzonego u pacjenta rodzaju jaskry może zmienić istniejącą drogę odpływu lub zrobić drugi otwór w tęczówce. Jaskrę można leczyć operacyjnie, ale nie ma szansy w ten sposób odwrócić powstałych wcześniej uszkodzeń. Dlatego konieczne jest regularne zgłaszanie się na badania, aby nie dopuścić do powstawania uszkodzeń.
Jaskra często rozwija się bezobjawowo, co powoduje, że trudno ją wykryć zanim nie dojdzie do znaczących (i nieodwracalnych) uszkodzeń. Dlatego decydujące znaczenie mają częste kontrole u okulisty i badanie pola widzenia oraz ciśnienia ocznego (wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe może sygnalizować rozwój jaskry).
W przypadku ostrej jaskry zamkniętego kąta objawy mogą pojawić się nagle. Zdarza się, że są bardzo nasilone. Zalicza się do nich:
Rozróżnia się cztery rodzaje jaskry, każdy z nich ma inne przyczyny.
Przewlekła jaskra otwartego kąta to najczęstsza postać choroby, związana z podwyższeniem ciśnienia wewnątrzgałkowego, której następstwem jest poważne pogorszenie widzenia bez zauważalnych objawów ostrzegawczych. Jej dokładna przyczyna nie jest znana, chociaż specjaliści przypuszczają, że za znaczne podwyższenie ciśnienia wewnątrzgałkowego doprowadzające potencjalnie do uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty widzenia może odpowiadać naturalne pogorszenie odpływu płynu z gałki ocznej.
Ostra jaskra zamkniętego kąta, w przeciwieństwie do przewlekłej jaskry otwartego kąta, pojawia się nagle i jest bolesna. Jest to wyjątkowo ciężka postać choroby, która może w krótkim czasie spowodować trwałą utratę wzroku. Jest następstwem zwężenia kąta przesączania (czyli utraty możliwości odpływu cieczy przez przestrzeń znajdującą się między tęczówką a rogówką).
Jaskra wtórna, jak sama nazwa wskazuje, jest to postać jaskry rozwijająca się w następstwie innych zaburzeń, w tym na skutek różnych schorzeń, urazów, nieprawidłowych zmian lub przyjmowania leków.
Jaskra z prawidłowym ciśnieniem (normotensyjna) to postać jaskry, w której ciśnienie wewnątrzgałkowe jest prawidłowe a uszkodzenie nerwu wzrokowego jest wynikiem zaburzenia stosunku ciśnienia gałki ocznej i ciśnienia w naczyniach nerwu wzrokowego.
