Zez (choroba zezowa)
Zez jest chorobą polegającą na nierównoległym ustawieniu gałek ocznych. Towarzyszą mu zaburzenia widzenia jednoocznego i obuocznego.
Zaburzeniem jednoocznym jest tzw. tłumienie czyli niedowidzenie. Występuje u małych dzieci poniżej 8 roku życia. W mózgu dochodzi do tłumienia obrazu pochodzącego z siatkówki oka chorego oraz do niewykształcenia lub utraty fiksacji środkowej siatkówki tego oka. Powyższe zmiany występują w ciągu kilku czy kilkunastu tygodni, tym szybciej im młodsze jest dziecko u którego pojawił się zez. Nieleczona choroba zezowa prowadzi do jednooczności czyli dobrego widzenia tylko jednym okiem. Stąd tak ważne są badania kontrolne u dzieci i szybkie zastosowanie leczenia. Im starsze jest dziecko tym mniejsze są szanse na wyprowadzenie oka z niedowidzenia.
Zaburzeniem widzenia obuocznego jest brak fuzji obrazu / łączenia obrazów z siatkówek obu oczu w jeden, brak widzenia stereoskopowego / przestrzennego, brak lub nieprawidłowa korespondencja siatkówkowa oraz podwójne widzenie. Podwójne widzenie czyli diplopia powstaje wtedy, gdy obrazy obserwowanego punktu padają na niekorespondujące ze sobą pola siatkówek obu oczu. Podwójne widzenie występuje u osób w wieku młodzieńczym oraz u osób dorosłych.
Jaka jest przyczyna zeza?
Jest wiele różnych przyczyn zeza. Można wśród nich wyróżnić:
- wady refrakcji
- choroby gałki oczne lub oczodołu
- choroby mięśni lub nerwów gałkoruchowych
- czynniki genetyczne
- choroby ośrodkowego układu nerwowego.
